កិច្ចពិភាក្សាអំពីផលប៉ះពាល់នៃបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) ទៅលើអនាគតការងាររបស់ស្ត្រី៖ ការបំបែករបាំងវប្បធម៌
ការវាយតម្លៃការត្រៀមខ្លួនសម្រាប់បញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) របស់អង្គការយូណេស្កូកម្ពុជាបានបង្ហាញថា ជំនឿសង្គមដែលជាប់យ៉ាងជ្រៅគឺជាកត្តាជំរុញចម្បងនៃគម្លាតយេនឌ័រដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់នៅក្នុងឧស្សាហកម្មស្ទែមនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ដោយសារតែវិស័យ ស្ទែម ត្រូវបានគេមើលឃើញយ៉ាងទូលំទូលាយថាគ្របដណ្តប់ដោយបុរស ក្មេងស្រីជាច្រើនក៏ទទួលយកពីការរំពឹងទុកទាំងនេះ ដែលធ្វើឱ្យទំនុកចិត្តរបស់ពួកគេថយចុះ និងធ្វើឱ្យពួកគេបាក់ទឹកចិត្តក្នុងការបន្តការសិក្សា ឬអាជីពដែលពាក់ព័ន្ធនឹងស្ទែម។
ការពិភាក្សាដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញមួយដែលសម្របសម្រួលដោយលោកស្រី Adrienne Ravez-Men សហស្ថាបនិកនៃ Global Innovation & Change និងមានការចូលរួមពីសហគ្រិនស្ត្រីក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាដ៏ជោគជ័យ លោកស្រី ឡាយ ស៊ីវហួង នាយិកាគ្រប់គ្រងនៃ Dichi Academy និងលោកស្រី Kim Chanamrithvatey ស្ថាបនិក និងជានាយិកាគ្រប់គ្រងនៃ neWwave បានលើកឡើងពីផលប៉ះពាល់នៃការផ្លាស់ប្តូររបស់ AI ទៅលើគន្លងអាជីពរបស់ស្ត្រី ដោយបានផ្អែកលើការយល់ដឹងរបស់ពួកគេនៅក្នុងបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដ៏មានឥទ្ធិពល។
កិច្ចពិភាក្សានេះផ្តោតសំខាន់ទៅលើបញ្ហាប្រឈមដ៏សំខាន់មួយ ដែលជារឿយៗត្រូវបានមើលរំលង៖ ការរំពឹងទុកខាងសង្គម និងវប្បធម៌ដែលជាប់យ៉ាងជ្រៅ ដែលជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសដូចជាប្រទេសកម្ពុជា មានការរឹតត្បិតខ្លាំងចំពោះក្មេងស្រី និងស្ត្រីក្នុងការបង្ហាញទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងនៅក្នុងអាជីវកម្មបច្ចេកវិទ្យា។ បរិយាកាសវប្បធម៌នេះមិនត្រឹមតែរារាំងការចូលទៅក្នុងវិស័យនេះប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងធ្វើឱ្យខូចទំនុកចិត្តផ្នែកវិជ្ជាជីវៈដោយផ្ទាល់ផងដែរ ដែលបង្កើតជារបាំងខាងក្នុង និងខាងក្រៅដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចចំពោះភាពជោគជ័យ។
វាគ្មិនបានអះអាងថា ការដោះស្រាយគម្លាតទំនុកចិត្តនេះប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងការធានាឱ្យមានការចូលរួមពិតប្រាកដ ទាមទារឱ្យមានវិធីសាស្ត្រចម្រុះ និងមានភាពស៊ីជម្រៅ ដែលលើសពីការណែនាំបច្ចេកទេសសាមញ្ញ។ ខណៈពេលដែលការបណ្តុះបណ្តាលឌីជីថលបែបប្រពៃណីមានភាពចាំបាច់ដើម្បីបំពាក់ជំនាញបច្ចេកវិទ្យាជាមូលដ្ឋានដល់ស្ត្រី ប៉ុន្តែវាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីយកឈ្នះលើការកំណត់ដោយវប្បធម៌រាប់ទសវត្សនោះទេ។
វាគ្មិនបានអះអាងថា ការបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេសត្រូវតែបំពេញបន្ថែមយ៉ាងស្វាហាប់ដោយយុទ្ធសាស្ត្រដែលផ្តោតលើការពង្រឹងអំណាច និងការផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិត។ នេះរួមបញ្ចូលយ៉ាងសកម្មក្នុងការពង្រឹងជំនាញទន់ ដូចជាការចរចា ការគិតជាយុទ្ធសាស្ត្រ និងភាពជាអ្នកដឹកនាំ ដែលបង្ហាញដោយមេដឹកនាំជាស្ត្រីលេចធ្លោ។ ការមើលឃើញពីគំរូស្ត្រីជោគជ័យដែលមានសមត្ថភាពមិនមែនលើផ្នែកបច្ចេកទេស គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការបង្ហាញថា ផ្លូវឆ្ពោះទៅរកសហគ្រិនភាពបច្ចេកវិទ្យាទាមទារឱ្យមានភាពវៃឆ្លាតផ្នែកអាជីវកម្ម និងការទំនាក់ទំនងដ៏រឹងមាំ ដែលលើសពីការចេះសរសេរកូដ។
ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះដែរ ក៏ត្រូវតែមានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នាដើម្បីផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងសកម្មនូវផ្នត់គំនិតប្រពៃណីដែលស្ត្រីតែងតែយល់ឃើញអំពីសមត្ថភាពផ្ទាល់ខ្លួន និងតួនាទីសង្គមសមស្របរបស់ពួកគេ។ តាមរយៈការសង្កត់ធ្ងន់លើភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងជំនាញទន់សំខាន់ៗ រួមជាមួយនឹងជំនាញបច្ចេកទេស ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីអាចរៀបចំស្ត្រីឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ដើម្បីស្វែងរកនិងទទួលបានជោគជ័យនៅក្នុងទេសភាពបច្ចេកវិទ្យាដែលមានការវិវត្តយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
បញ្ហារចនាសម្ព័ន្ធសំខាន់មួយដែលសហគ្រិនបានកំណត់ គឺរបៀបតាមបែបប្រពៃណីដែលគេប្រើដើម្បីមើលមកកាន់ស្ត្រីនៅក្នុងបរិបទនៃការអប់រំឌីជីថល។ នេះគឺយូរពេកហើយ ដែលរឿងរ៉ាវនេះបានធ្វើឱ្យស្ត្រីក្លាយជាអ្នកទទួលជំនាញឌីជីថល ជំនួសឱ្យអ្នកបង្កើតវា។ ភាពខុសគ្នាដែលមិនច្បាស់ ប៉ុន្តែស៊ីជម្រៅនេះជំរុញតួនាទីអកម្មមួយ ដែលកំណត់ឱ្យស្ត្រីមានតួនាទីខាងផ្នែកអនុវត្តជាជាងការផ្នែកច្នៃប្រឌិត និងភាពជាអ្នកដឹកនាំ។ ការបំបែកទស្សនៈនេះតម្រូវឱ្យមានគំនិតផ្តួចផ្តើមដែលមានគោលដៅយ៉ាងសកម្មក្នុងការដាក់ស្ត្រីជាអ្នកបង្កើត អ្នកអភិវឌ្ឍ និងស្ថាបនិក ចំពោះអ្នកដែលកំពុងកសាងបច្ចេកវិទ្យា កំណត់ប៉ារ៉ាម៉ែត្រសីលធម៌របស់វា និងជំរុញគំរូអាជីវកម្មទៅមុខ។ ការផ្លាស់ប្តូរការយល់ឃើញនេះគឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការបង្ហាញសក្តានុពលរបស់ស្ត្រីក្នុងការកំណត់អនាគតនៃ AI។
សហគ្រិនទាំងនោះបានរំលឹកយ៉ាងមុតមាំថា វឌ្ឍនភាពពិតប្រាកដអាស្រ័យលើការខិតខំប្រឹងប្រែង និងការប្តេជ្ញាចិត្តជាក់ស្តែង។ វាមិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការនិយាយតែមួយមុខនោះទេ។ គោលដៅត្រូវតែកសាងបរិយាបន្នយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីបច្ចេកវិទ្យា។ នេះសំដៅលើ ការឈានពីការប្តេជ្ញាចិត្តបែបអកម្មទៅកាន់ការអនុវត្តជំហានជាក់ស្តែងដែលអាចវាស់វែងបាន ដូចជាកម្មវិធីណែនាំ (Mentorship Program) ការជ្រើសរើសបុគ្គលិកដែលមានបរិយាបន្ន និងការវិនិយោគលើអាជីវកម្មដឹកនាំដោយស្ត្រី ដែលលុបបំបាត់ទាំងឧបសគ្គវប្បធម៌ និងឧបសគ្គផ្ទាល់ខ្លួន។
អនាគតការងារដែលមានសមធម៌ពិតប្រាកដនៅក្នុងយុគសម័យបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) ពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើជំហានជាក់ស្តែងទាំងនេះ។ លើសពីនេះ បរិយាបន្នពិតប្រាកដតម្រូវឱ្យមានការទទួលស្គាល់ពីចំនុចប្រសព្វនៃយេនឌ័រជាមួយកត្តាផ្សេងទៀត ដោយធានាថាដំណោះស្រាយអាចដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមជាពិសេស ដែលស្ត្រីងាយរងគ្រោះប្រឈមមុខ ជាជាងការចាត់ទុកស្ត្រីជាក្រុមតែមួយ។
ជាចុងក្រោយ វគ្គនេះបានគូសបញ្ជាក់ថា ឧបសគ្គដែលស្ត្រីប្រឈមមុខក្នុងវិស័យបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) មិនមែនជាបញ្ហាបច្ចេកទេសជាចម្បងនោះទេ។ វាជាបញ្ហាសង្គម វប្បធម៌ និងរចនាសម្ព័ន្ធ។ ដោយផ្តោតលើការផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិត ការពង្រីកជំនាញទន់ ការដាក់ស្ត្រីជាអ្នកផលិតបច្ចេកវិទ្យា និងការប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះការអនុវត្តជាក់ស្តែង មិនមែនគ្រាន់តែជាបរិយាបន្ននោះទេ ឧស្សាហកម្មបច្ចេកវិទ្យាអាចឈានទៅរកការសម្រេចបាននូវអនាគតដែលមានតុល្យភាព ច្នៃប្រឌិត និងសមធម៌ជាងមុន។
