ដំណាំម្រេចជាសរសៃឈាមកសិករកំពត
វាគ្រាន់តែជាចម្ការម្រេចតូចមួយក្នុងចំណោមចម្ការម្រេចជាច្រើន ទៀតរបស់កសិករស្ថិតក្នុងស្រុក ដំណាក់ចង្អើរ ក្នុងខេត្ត កែប។ លោក ងួន ព្រឿង ពិតជាមានមោទនភាពណាស់ចំពោះកិច្ចប្រឹងប្រែងរបស់លោកដែលសម្រេចបានចម្ការម្រេចកន្លះហិកតានេះ។ គ្រួសាររបស់លោកក៏ដូចជាអ្នកផ្សេងទៀតជាច្រើនទៀតដែរបានដាំម្រេច កំពត ចាប់តាំងពីទសវត្សរ៍ ១៩៣០ ជាសម័យអាណានិគមនិយមបារាំងមកម្ល៉េះ។ បន្ទាប់ពីត្រូវបានគេបង្ខំឲ្យឈប់ដាំដុះក្នុងអំឡុងសម័យខ្មែរក្រហម គ្រួសារជាច្រើនបានត្រឡប់ដាំម្រេចវិញនៅទសវត្សរ៍ ៨០ ហើយស៊ូទ្រាំនឹងតម្លៃទាបអស់រយៈពេលជាច្រើនទសវត្សរ៍។ ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារការទទួលបានពីការបញ្ជាក់ជាផលិតផលសម្គាល់ទីតាំងភូមិសាស្ត្រ GI កាលពីឆ្នាំ ២០១០ ពីអង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកធ្វើស្ថានភាពល្អប្រសើរឡើង។ អ្នកដាំម្រេចនៅតំបន់នេះកំពុងទទួលបានរង្វាន់សម្រាប់ការតស៊ូរបស់ពួកគេខណៈអ្នកមកថ្មីកំពុងសម្លឹងមើលដើម្បីចាប់យកចំណែកទីផ្សារនៅទីនេះ។ កាលពីឆ្នាំ ២០១២ សមាគមនេះបាននាំចេញម្រេច ២០ តោនដែលចំនួននេះកើនឡើងបន្តិចដល់ ២២ តោនពីឆ្នាំ ២០១៣។ នៅរដូវប្រមូលផលឆ្នាំនេះចំនួនម្រេចទទួលបានសរុបបានពីការប្រមូលផលត្រូវបានរំពឹងថា នឹងកើនឡើងដល់ ៣០ តោន។ សព្វថ្ងៃនេះ ម្រេចខ្មៅខេត្ត កំពត ត្រូវបានលក់ក្នុងតម្លៃ ១១ ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម ដែលកើនឡើងពី ៤,៥ ដុល្លារ កាលពីឆ្នាំ ២០០៩ មុនពេលទទួលបានវិញ្ញាបនបត្រ GI ត្រូវបានផ្ដល់ដល់តំបន់នេះ។ ម្រេចពណ៌ស ត្រូវបានលក់ក្នុងតម្លៃ ១៣ ដុល្លារ កើនឡើងពី ៨ ដុល្លារ កាលពី ២០០៩ ហើយម្រេចក្រហមត្រូវបានលក់ក្នុងតម្លៃ ២០ ដុល្លារ ក្នុងមួយគីឡូក្រាមកើនឡើងពី ១០ ដុល្លារកាលពីឆ្នាំ ២០០៩។ ម្រេច មួយជន្លង់ទទួលបានទិន្នផលចន្លោះពី ១ ដល់ ១,៥ គីឡូក្រាម។ ...
Daniel de Carteret និង ចាន់ មុយហេង
http://www.postkhmer.com/business/business/110989-2014-02-21-04-15-54
